Οι φυλές του ΠΑΣΟΚ
Το ΠΑΣΟΚ είναι καλώς ή κακώς ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα. Η διαμάχη που ξέσπασε για την εξουσία, θέλουμε να γίνει διαμάχη για την ανανέωση του ΠΑΣΟΚ.
Σε προηγούμενο post ο Christos αναρωτιέται ποιοι είναι «δυναμιστές» και ποιοι «στασιμιστές» μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Εγώ πάλι, είχα γράψει ότι το ΠΑΣΟΚ που θέλω είναι το ΠΑΣΟΚ που θα προσπαθήσει να υλοποιήσει τις ιδέες του Μίμη Ανδρουλάκη.
Κατά τη γνώμη μου ο Γιώργος Παπανδρέου, παρά τις ανεπάρκειες που έχει επιδείξει και τα τραγικά λάθη που έχει κάνει, είναι αυτή τη στιγμή ο άνθρωπος με πραγματικό, αυθεντικό όραμα, τόσο για το ΠΑΣΟΚ όσο και για την πατρίδα μας. Επειδή όμως ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη, ξέρω ότι μόνος του δεν πρόκειται να καταφέρει τίποτα. Ποιοι άλλοι μέσα στο ΠΑΣΟΚ ενδεχομένως μοιράζονται τα ίδια ιδανικά, τις ίδιες αντιλήψεις, τα ίδια οράματα; Ποιοι θα τον βοηθήσουν να τα κάνουν πράξη; Ο Αθανασάκης;
Τα Νέα, σε πρόσφατο άρθρο τους, είχαν μια πολύ ωραία ταξινόμηση των στελεχών του ΠΑΣΟΚ.
Αναπαράγω εδώ αυτή την ταξινόμηση προς διευκόλυνση της συζήτησης:
| Φυλή | Με τον Γιώργο | Με τον Βενιζέλο | Με κανέναν; |
|---|---|---|---|
| Εκσυγχρονιστές | Ντ. Ρόβλιας | Αλ. Παπαδόπουλος Γ. Παπαντωνίου |
Θόδωρος Πάγκαλος Βάσω Παπανδρέου Άννα Διαμαντοπούλου Πέτρος Ευθυμίου |
| Σημιτικοί | Εύη Χριστοφιλοπούλου Γ. Παπακωνσταντίνου Γ. Μίχας |
Ανδ. Λοβέρδος Ν. Χριστοδουλάκης Γ. Φλωρίδης Χρ. Βερελής Ν. Αλευράς Γ. Δρυς Γ. Πασχαλίδης Λ. Αποστολίδης Δημ. Θάνος Χρ. Πάχτας Θ. Κολιοπάνος Γ. Ζαφειρόπουλος |
Μιχ. Χρυσοχοΐδης Χρ. Πρωτόπαπας Δημ. Κουσελάς Σπ. Βούγιας |
| Τσοχατζοπουλικοί | Χρ. Παπουτσής Μαρ. Ξενογιαννακοπούλου Γ. Παναγιωτακόπουλος Μιχ. Καρχιμάκης Ι. Μαγκριώτης Θ. Μωραΐτης Γρ. Νιώτης Ν. Μαδεμλής Χρύσα Αράπογλου |
Κιμ. Κουλούρης Αντ. Κοτσακάς Τόνια Αντωνίου Λ. Λωτίδης Β. Γερανίδης |
Χ. Τσιόκας Γ. Αγραφιώτης |
| Ομάδα Αρσένη | Νόρα Κατσέλη | Εμμ. Μπεντενιώτης Γ. Ανθόπουλος |
Δ. Πιπεργιάς |
| Λοχαγοί | Δημ. Ρέππας Χ. Καστανίδης |
Μιχ. Νεονάκης Στ. Μανίκας |
|
| Γεννηματικοί | Θ. Τσούρας Μιλτ. Παπαϊωάννου Χρ. Πολυζωγόπουλος Ρ. Σπυρόπουλος |
Λ. Κανελλόπουλος | Φ. Γεννηματά Κ. Γείτονας |
| Προεδρικοί | Νικ. Αθανασάκης Τηλ. Χυτήρης Βασ. Τσόγιας |
Κ. Λαλιώτης Απ. Κακλαμάνης |
Δυστυχώς δε βλέπω κάποιον άλλο πλην του Μίμη Ανδρουλάκη, ο οποίος φυσικά δεν μπορεί να ταξινομηθεί σε καμία από τις παραπάνω ομάδες/κατηγορίες στο ΠΑΣΟΚ, που να μπορεί να βοηθήσει τον Γιώργο Παπανδρέου. Φοβάμαι ότι όλοι όσοι ενδεχομένως έχουν τις ίδιες ιδέες είναι άνθρωποι εκτός ΠΑΣΟΚ που δεν έχουν και καμία διάθεση, αλλά και καμία πιθανότητα, να μπουν στο ΠΑΣΟΚ.
Οπότε;
Υ.Γ. Και μόνο που ο μ@#@%@ς ο Ανθόπουλος, πρώην υφυπουργός Παιδείας (θου Κύριε φυλακή τω στόματί μου), υποστηρίζει τον Βενιζέλο, είναι αρκετός λόγος για να μην τον υποστηρίζω εγώ…
Υ.Υ.Γ. (9/10/2007) Ο Νίκος Γ. Ξυδάκης κάνει μια καταπληκτική ταξινόμηση, που υπερβαίνει τα παραπάνω σε πρόσφατο άρθρο του στην Καθημερινή:
Μιλάμε λοιπόν για πολλά ΠΑΣΟΚ: παλαιό, βαθύ, ανδρεϊκό, λαϊκιστικό, σοσιαλιστικό, εαμογενές, παλαιοκεντρώο, κοινωνικό, πατριωτικό, ευρωπαϊκό, εκσυγχρονιστικό, φιλελεύθερο, ΔΕΚΟγενές, του μηχανισμού, δυναστικό, των μάνατζερ, των νέων επιχειρηματιών κ.ο.κ. Ομως μιλώντας για τις φυλές του ΠΑΣΟΚ, για την ανθρωπολογία του απαράτ, αντιλαμβάνεσαι ότι μιλάς και για τις φυλές της ελληνικής κοινωνίας. Και όταν πας να ομαδώσεις αυτές τις τάσεις, τότε αντιλαμβάνεσαι ότι η κοινή λογική δεν επαρκεί. Πώς να εξηγήσεις τις ιδεολογικές φυσιογνωμίες των υποψηφίων αρχηγών;
Δελφινοι 
δηλαδή η βουλή θα γίνει 6κομματική, έτσι δεν είναι. Μπορεί να κάνω λάθος αλλά εμένα έτσι μου φαίνεται.
εκεί πάει γιατί το κόμμα είναι στο όνομα της οικογένειας Παπανδρέου και τα κλειδιά θα τα κρατήσουν μέχρι τέλους, αν δεν βγει ένας της οικογένειας τότε θα διασπαστεί.
roidis
2 Οκτωβρίου 2007 at 10:03 μμ
Γιατί τό ‘χουν δέσει όλοι κόμπο ότι αν χάσει ο Γιωργάκης θα διασπάσει το ΠΑΣΟΚ; Γιατί δηλαδή, να μη το διασπάσει ο Μπένυ; Γιατί να το διασπάσει ο οποιοσδήποτε σε τελική ανάλυση; Δε διαφωνώ ότι η κρίση είναι μεγάλη, και ότι ενδεχομένως το ΠΑΣΟΚ θ’ αποκτήσει πολλά κουσούρια απ’ αυτή, αλλά μέχρι τη διάσπαση υπάρχει κάποια απόσταση…
Θυμάμαι το Ποντίκι που κάθε δυο μήνες έγραφε ότι η ΝΔ διασπάται, και ότι η ΝΔ διαλύεται κι άλλα τέτοια χαριτωμένα τότε που περνούσαν εκείνοι αυτά που περνάει τώρα το ΠΑΣΟΚ. Ούτε διασπάστηκε, ούτε τίποτα! Βγήκε ένας παντοδύναμος Καραμανλής που το παίζει και πρωθυπουργός!
Αυτές οι κρίσεις δεν είναι να τις φοβόμαστε. Ένα ξεκαθάρισμα στο ΠΑΣΟΚ χρειάζεται. Το αναβάλαμε πολλές φορές. Ας μαλλιοτραβηχτούμε τώρα κι όποιος έχει δυνατότερη κώμη ας επικρατήσει! 😉
Oops, ξέχασα, ο Γιωργάκης είναι ολίγον φαλακρός… Δεν πειράζει, έχει μουστάκα!
daskalakos
2 Οκτωβρίου 2007 at 11:54 μμ
Η περίπτωση Παπανδρέου είναι μοναδική. Κανένας άλλος πρόεδρος κόμματος στην μεταπολίτευση δεν γαντζώθηκε τόσο απελπισμένα στην καρέκλα όσο ο Παπανδρέου. Το ΠΑΣΟΚ δύσκολα θα τηναποφύγει τη διάσπαση. Ακόμα κι αν βγει ο Παπανδρέου με άμεμπτες διαδικασίες, για να ελέγξει το ΠΑΣΟΚ θα χρειαστεί να διαγράψει και για να διαγράψει θα προβοκάρει. Οπότε πάμε για άκομψη διάσπαση (και όχι απαραιτήτως σε δύο μόνον κομμάτια, άλλο θέμα αυτό). Αν εκλεγεί ο Βενιζέλος (κάτι που μάλλον θα βραχυκυκλωθεί πολύ πριν συμβεί και γι αυτό είναι αξαιρετικά απίθανο) ο Παπανδρέου και όλοι αυτοί που ξεσπαθώνουνε τώρα δεν θα μπορέσουν να παραμείνουν. Θα ιδρύσουν ένα remake του ΔΗΚΚΙ κατά πάσα πιθανότητα. Πιθανότερο όλων πάντως έιναι το σενάριο της μη παράδοσης των κλειδιών με ή χωρίς φαινόμενα Μήδειας… (Διότι έτσι όπως το πάει ο Παπανδρέου να υπενθυμίσω προτιμάει να το σκοτώσε τι ΠΑΣΟΚ αντί να το δώσει σε άλλον).
vika
3 Οκτωβρίου 2007 at 12:44 πμ
@vika: Γράφεις «Κανένας άλλος πρόεδρος κόμματος στην μεταπολίτευση δεν γαντζώθηκε τόσο απελπισμένα στην καρέκλα όσο ο Παπανδρέου». Από που προκύπτει αυτό; Μπορείς να μας δώσεις μερικά παραδείγματα; Προς Θεού μη μου αναφέρεις το Σημίτη! Ο δε Ανδρέας Παπανδρέου χρειάστηκε να πεθάνει για να παραχωρήσει την ηγεσία! Επειδή ο Γιώργος διεκδικεί εκ νέου (ουσιαστικά για πρώτη φορά) την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, σημαίνει ότι είναι γαντζωμένος με την καρέκλα του προέδρου; Ή μήπως ξεχνάς τις λυσσαλέες μάχες που δόθηκαν το 1996 μέχρι την τελική επικράτηση Σημίτη; Το τι γίνεται τώρα είναι παιδική χαρά μπροστά σ’ αυτά που έγιναν τότε. Η διαφορά είναι ότι τότε το ΠΑΣΟΚ ήταν στην εξουσία, ενώ τώρα είναι στην αντιπολίτευση βαθιά πληγωμένο. Όπως όμως, γράφει σήμερα και η σαλάτα εποχής, η κόλλα της εξουσίας θα κρατήσει ενωμένο το ΠΑΣΟΚ όπως και νά ‘χει. Παρεμπιπτόντως, οι ίδιες δημοσκοπήσεις που δείχνουν καταλληλότερο τον Βενιζέλο, δείχνουν και τον Γιωργάκη πιο ενωτικό. Ας μη δραματοποιούμε τα πράγματα, κάποιος θα κερδίσει, κάποιος θα χάσει. Το θεμελιώδες ερώτημα είναι ποια θα είναι η φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ μετά την (όποια) αλλαγή ηγεσίας…
daskalakos
3 Οκτωβρίου 2007 at 1:25 πμ
Με τις αναφορές σου στο γάντζωμα του Ανδρέα στην καρέκλα ουσιαστικά υπαινίσσεσαι ότι πρόκετια για οικογενειακή παθογένεια. Καμμία αντίρρηση σε αυτό. Τουλάχιστον όμως τότε ο Γιώργος (θα μου επιτρέψεις να μην υιοθετήσω το ‘Γιωργάκης’, έτσι?) πίεζε τον Αντρέα να παραιτηθεί για να μην εξευτελιστεί ενώ τώρα τα μέλη της οικογενειας Παπανδρέου εισηγούνται διαγραφές! (Αν είναι δυνατόν! «Πέταξε τούς άπιστους έξω από τον οίκο του Πατέρα μας!»— Ευλόγησον!) Η κόλλα εξουσίας ίσως κρατήσει ενωμένο το ΠΑΣΟΚ αλλά το ΠΑΣΟΚ που ενδιαφέρεται να κυβερνήσει. Ο Παπανδρέου δεν είναι ένας από αυτούς. Ο Παπανδρέου ενδιαφέρεται να μην του πάρουνε το παιχνιδάκι. Οπότε θα φτάσει μέχρι τα άκρα. Και φυσικά θα γελοιοποιηθεί εκτός κι αν σταματήσει τις εκτροπές άμεσα.
vika
3 Οκτωβρίου 2007 at 12:46 μμ
Ωραίος τρόπος να διαστρεβλώνεις τα λόγια των άλλων!
Δεν υπαινίσσομαι τίποτα περί οικογενειακής παθογένειας. Πώς θα μπορούσα άλλωστε αφού έχω κάνει ξεκάθαρο σ’ όλα μου τα post ότι πιστεύω πως ο Γιωργάκης πρέπει να παραμείνει αρχηγός για το όραμά του, και όχι για το επώνυμό του.
Καλό θα ήταν επίσης να μιλάμε με αναφορές. Ποια μέλη της οικογένειας Παπανδρέου εισηγούνται σε ποιον τη διαγραφή ποιων; Τό ‘χουμε σε βίντεο, το είπε κάποιος κάπου στο ραδιόφωνο, έχει γράψει κάτι κάποιος σε κάποια εφημερίδα;
Που βασίζεται το ψυχογράφημα του Παπανδρέου ότι θέλει νά ‘χει ένα κόμμα για να παίζει και δε νοιάζεται για τον τόπο και την παράταξη;
Καλό θα ήταν ν’ απαντούσες στα ερωτήματα που έθεσα σ’ αυτό και στο προηγούμενο σχόλιο.
Κι εν πάση περιπτώσει, ας μιλήσουμε επιτέλους για το ποιο ΠΑΣΟΚ θέλουμε και ποιος πιστεύουμε ότι μπορεί να το κάνει.
Δεν τον χωνεύεις τον Γιωργάκη; Με γεια σου με χαρά σου! Αρκετά όμως, με τις δήθεν ηθογραφίες, τις ψυχαναλύσεις και τις ύβρεις. Αρκετά με τις φήμες και τις κινδυνολογίες.
Το ΠΑΣΟΚ δεν έχασε επειδή ο Γιωργάκης είναι αρχηγομανής, το ακριβώς αντίθετο μάλιστα! Ο Καραμανλής είχε τολμήσει να διαγράψει ολόκληρο Σουφλιά, κι ας τον έχει αναγορεύσει τώρα στον γκουρού της παράταξης. Αν μπορούμε να καταλογίσουμε κάτι στον Γιώργο πέρνα πάσης αμφιβολίας είναι ότι δεν τόλμησε να κάνει τομές στο κόμμα, ότι δεν τόλμησε να έρθει σε ρήξη με το status quo, ότι δεν τα άλλαξε όλα όπως του ζητούσαν. Αν τώρα δηλώνει ότι επιτέλους θα το πράξει, εγώ δεν έχω παρά να αναφωνήσω Αμήν!
daskalakos
3 Οκτωβρίου 2007 at 1:25 μμ
Φιλαράκο η ταξινόμηση των «φυλών» είναι τόσο πολύ λάθος που το αρχικό Post θέλει απόσυρση και όχι απλά διορθώσεις ούτε καν μπαίνω στον κόπο να προσπαθήσω
Jordi
10 Οκτωβρίου 2007 at 10:01 πμ
Αναφέρεσαι στον πίνακα από Τα Νέα, ή στο απόσπασμα απ’ το άρθρο του Ν. Γ. Ξυδάκη στην Καθημερινή;
Εννοείς ότι δεν υπάρχουν αυτές οι φυλές που αναφέρονται στον πίνακα, ότι δεν έχουν αυτά τα μέλη που αναφέρονται στον πίνακα, ή ότι δεν στηρίζουν Παπανδρέου/Βενιζέλο όπως τα περιγράφει ο πίνακας;
Το βασικό ερώτημα που είχα θέσει παραμένει (για μένα) αναπάντητο:
Κι εν πάση περιπτώσει, το post δεν είναι το βιβλίο της Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού για να το αποσύρουμε! 😉
daskalakos
10 Οκτωβρίου 2007 at 10:18 πμ